حجتالاسلام و المسلمین در اولین شب از سخنرانی خود در دانشگاه امام صادق (ع) به طرح بحث مهمی به نام پیچیدگیهای دین و تأثیر آن در موضوعی به نام «ریزشها و رویشها» پرداخت. نظر به اهمیت این موضوع، در زیر به برخی از بخشهای مهم آن اشاره میشود:
* یکی از زیباییهای دین ما، به پیچیدگیها و لایه لایه بودن آن بر میگردد. اگر دین ساده بود و آدمها به راحتی به کنه و کمال آن میرسیدند دیگر دین نمیتوانست ظرف وجودی موجود بینهایتطلبی چون «انسان» را پر کند. همین پیچیدگیها است که باعث میشود انسان مؤمن همواره نگران عاقبت به خیری خویش باشد. «عاقبت به خیری» موضوع بسیار مهمی است. به خاطر همین در آیات و روایات همیشه در مورد ترسیدن و نگران بودن از عاقبت به خیری هشدار داده شده است. خداوند در سورهی آل عمران به مؤمنان خطاب میکند که مواظب باشید که یک وقت نامسلمان از دنیا نروید!
* قواعد و دستورات دینی مانند قواعد راهنمایی و رانندگی و امثالهم نیست که انسان بگوید من یاد گرفتم و همهی آن را بلدم. انسان در دین هر چقدر که جلوتر برود با موانع و پیچیدگیهای جدیدتر و صعبتری رو به رو خواهد شد. کیدها و مکرهای شیطان و جنود او شکل جدیدتر و سختتری به خود خواهد گرفت. و به همین دلیل است که ما در جامعهی دینی با موضوعی به نام «ریزشها و رویشها» مواجهایم.
* «ریزش» یعنی فرو اقتادن کسی که از او انتظار افتادن نیست. ریزش یعنی این که انسان در جایی سقوط کند که در آنجا انتظارش را ندارد. (البته این امر صرفا ناشی از بیتوجهی انسان نیست بلکه به عوامل دیگری هم بستگی دارد)
«رویش» نیز یعنی رشد انسانهایی که از آنها انتظار صعود نمیرود. همینطور یعنی انسان در مقطع و جایی رشد کند و اوج بگیرد که در آنجا انتظار ندارد.
* معمولا جامعه در دوران «بحران»ها با مسألهی ریزشها و رویشها مواجه میشود. قرآن کریم یکی از مصادیق رویشها را در مواقع بحرانی میداند. در سورهی آلعمران میخوانیم زمانی که مردم به بعضی از اشخاص میگویند مردم مخالف تو هستند، پس بترسید، آنها ایمانشان بیشتر تقویت شده و ثابتقدم تر میشوند.
* اصلا جامعهی دینی بدون ریزش و رویش وجود ندارد. این موضوع مخصوصا در دوران آخرالزمانی از اهمیت بیشتری برخوردار است. به همین دلیل در روایات گفته شده که در دورهی آخرالزمان غربالهای شدیدی صورت میگیرد. برخی افراد فکر میکنند که این ضعف جامعهی دینی است. در حالی که بر عکس این نقطهی قوت و زیبایی دین است. که با هیچ کسی عقد اخوت نبسته است. حتی اگر پسر پیامبر هم باشد باید بداند که این ملاکی محسوب نمیشود. که «پسر نوح با بدان بنشست خاندن نبوتش گم شد».
* کربلا مظهر ریزشها و رویشها است. در روز عاشورا لحظه به لحظه به ایمان اصحاب سیدالشهداء (ع) افزوده میشد. از آن طرف در سپاه مقابل شاهد ریزشهای شدید هستیم. این نکته مهم است افرادی که در کربلا مقابل امام حسین (ع) قرار گرفتند کافر و ملحد و رومی و ... نبودند بلکه همه جزو کسانی بودند که نماز میخواندند و روزه میگرفتند و حج میگذاردند. بنابراین کربلا مواجههی سپاه امام حسین (ع) با «بد»ها نیست، با «ریزش»ها است
منبع:http://www.ammarnews.com