حبیب ترکاشوند- میرحسین موسوی روز دوشنبه در دیداری با نمایندگان اصلاحطلب مجلس، به بیان خاطراتی متناقض از حضرت امام مبادرت کرده که جای تأمل دارد. اولین نکته جالب اینکه سایت شخصی میرحسین در انعکاس این خبر، وی را برای اولینبار پس از انتخابات عضو مجمع تشخیص مصلحتنظام خوانده است؛ همان نظامی که در بیانیههای سریالی میرحسین مورد حمله انواع تهمتهای این شخص قرار گرفته است.
در این دیدار رئیس فراکسیون اصلاحطلبان که خواهرزاده سیدمحمد خاتمی است، ضمن تمجید از موسوی، از او میخواهد گوشهای از مشی حضرت امام (که ظاهراً بهجز آقای موسوی کسی ایشان را ندیده و تصویر و صدای ایشان را نشنیده است تا از سلوکشان آگاهی یابد) را برای جمع بیان کند. موسوی نیز در پاسخ، ضمن حمله به صداوسیما و متهم کردن رسانه ملی به تخریب امام، خاطراتی یکسویه از حمایت امام از دولت خود را بیان میکند. اما ظاهراً فراموش کرده است که حضرت امام در آخرین بند وصیتنامه الهی ـ سیاسی (بهدلیل اهمیت فوقالعاده آن) تصریح میکنند: «من در طول مدت نهضت و انقلاب به واسطه سالوسی و اسلامنمایی بعضی افراد ذکری از آنان کرده و تمجیدی نمودهام، که بعد فهمیدهام از دغلبازی آنان اغفال شدهام، آن تمجیدها درحالی بود که خود را به جمهوری اسلامی متعهد و وفادار مینمایاندند و نباید از آن مسائل سوءاستفاده شود و میزان در هر کس حال فعلی او است.» حال باید از آقای موسوی پرسید آیا حال فعلی شما که خود را مقابل نظام قرار دادهای همان حال زمان امام است؟ آقای موسوی در این دیدار از لزوم الگو قراردادن امام سخن گفتهای که کاملاً جمله درستی است و هر شخص دلسوز نظام باید از آن، استقبال کند.
یادتان هست وقتی که آقای منتظری در سخنرانی 22بهمن سال 67 خود برخی از دستاوردهای نظام را زیر سؤال برد، چگونه امام برآشفته شده بود و بابت این سخنان در پیام خود به مهاجران جنگی از آحاد ملت خصوصاً خانوادههای شهدا و جانبازان عذرخواهی کرد؟ اکنون اگر امام بود فکر میکنید با تهمتهای وقیحانهای که شما و همپیالهتان کروبی به نظام وارد کردهاید چه میکرد؟ آقای موسوی، حضرت امام خطر نهضت آزادی را از منافقین بیشتر میدانست، حال اگر ایشان بودند و میدیدند که نخست وزیرشان فقط با آنان اختلاف سلیقه دارد، چه واکنشی نشان میدادند؟ آقای مدعی خط امام، نگرانی امام از وضعیت مردم فلسطین باعث شد ایشان در اولین سال انقلاب، روز جهانی قدس را اعلام کنند و در تمامی مواضعشان لزوم حمایت از این مردم مستضعف را مطرح میکردند. حال اگر میشنیدند کاندیدای ریاستجمهوری نظام اسلامی، فلسطین را در اولویت خود نمیداند آیا لبخند میزدند؟ حضرت امام در وصیتنامه خود میفرمایند: اکنون که من حاضرم، بعضی نسبتهای بیواقعیت به من داده میشود و ممکن است پس از من درحجم آن افزوده شود. لهذا عرض میکنم آنچه به من نسبت داده شده یا میشود مورد تصدیق نیست. مگر آنکه صدای من یا خط و امضای آن باشد با تصدیق کارشناسان یا در سیمای جمهوری اسلامی چیزی گفته باشم.
حال چگونه میخواهید مردم مشی ایشان در تصاویر مختلف پخش شده از ایشان در رسانه ملی را دروغ بپندارند و توهمات ذهن شما از امام را مصداق عینی سیره ایشان بدانند؟ آقای موسوی حتماً به یاد دارید که امام پس از مواضع زاویهدار قائم مقام خود، نصیحت هیچ شخصیت نظام را نپذیرفتند و ایشان را خلع کردند چرا که این مواضع برای حفظ نظام و اصل جمهوری اسلامی مضر بودند. حال اگر امام بودند نسبت به مواضع شرمآور شما و کروبی فکر میکنید چه واکنشی نشان میدادند؟ آقای نخستوزیر سابق! حضرت امام حفظ نظام را از اوجب واجبات میدانستند و اگر حمایتی از دولت شما نیز داشتهاند بهدلیل همین امر بوده است اما ظاهراً شما حفظ نظام را در صورتی واجب میدانید که شما و همفکرانتان در صدر باشید. از سیره امام، شما و همفکرانتان فقط یک جمله ناقص را یاد گرفته بودید و آن اینکه «میزان رأی ملت است» که همین را نیز در انتخابات گذشته زیر پاهای اغتشاشگران حامیتان له کردید و اعلام کردید میزان رأی خواص و اشراف حامی ماست نه آرای تودههای ملت.
حال خود بگویید اگر امام بود اکنون چه رفتاری با شما داشت؟
منبع:روزنامه جوان
ارسال شده در جمعه 89/1/20 ساعت 3:16 ع توسط ISAR