v بروز طاغوت در برتر نشاندن نام شاه بر نام امام رضا (ع): ده سال پیش، استادم در کلاس گفت: “در زمان شاه، تقارنی بین تولد مبارک امام رضا (ع) و شاه رخ داد. آن سال در صفحه تقویم، نام شاه را بزرگتر از نام امام رضا نوشته بودند. خوب طاغوت همین است دیگر! اینکه احترام به نام شاه بیش از نام امام معصوم باشد!”
v برای نام رهبری، صلوات؛ اما برای برای نام امام رضا (ع) نه! آن روز وقتی صحبت استادمان به اینجا رسید، من بلافاصله گفتم: خوب! پس چرا در جمهوری اسلامی هم هنگام آمدن نام مقدس امام کاظم یا امام جواد علیهما السلام، صلوات نمی‌فرستند، اما هنگام آمدن نام امام خمینی یا امام خامنه ای، صلوات می فرستند؟ یادم می‌آید که آیت الله مروّجی، جواب دقیقی نداد؛ و برخی از دوستانم هم به جای پاسخ، برآشفتند! من اما می‌اندیشیدم تا پاسخی برای سوال خودم پیدا کنم. اول در پی جواب نقضی بودم. بد نیست بدانیم که کسی صلوات را بر خامنه ای نمی فرستد؛ بلکه بر محمد و آل محمد می فرستیم:
v پاسخ نقضی1: ترجیح محمد (ص) بر خدای بزرگ! برتری خداوند (جلّ جلاله) غیرقابل قیاس با رسول الله است. پس چرا در هنگام آمدن نام ایشان، صلوات نمی‌فرستیم یا یک عباراتی حاوی مدح و ثنای الهی نمی‌آوریم، ولی روایت داریم که اگر کسی نام “محمد” را بشنود و صلوات نفرستد، راه بهشت را گم می کند.
ادامه مطلب...
برچسب ها :
امام خامنه ای ,
زندگی رهبر معظم انقلاب از نمای نزدیک در گفت‌وگو با حیدر رحیم‌پور
حیدر رحیم‌پور ازغدی از مبارزین قدیمی مشهد است که دوستی دیرینه‌ای با آیت‌الله خامنهای دارد. آنچه در ادامه می‌خوانید روایت رحیم‌پور ازغدی از زندگی رهبر انقلاب اسلامی که جذابیت فراوانی دارد. عدم ویرایش متن نیز به دلیل نزدیکی به گفتار و جذابیت‌های روایت حیدر رحیم‌پور ازغدی است.
ادامه مطلب...
برچسب ها :
امام خامنه ای ,
.. وبالأخره خورشید انقلاب از آسمان شهر ما قم، طلوع کرد؛ خورشیدی که در هر شهری طلوع کند، مردم شهر، سراسر هاله اش می شوند و پرتوشان سراسر عالم را خواهد گرفت. چه زیباست نور خورشید ما و هاله اش که تنها چشم ولایتمداران باصفا را روشن می کند. و شرمندها یم برای دشمنان و منافقان و حسودان خورشید، که چشمشان از دیدن این همه نور، کور خواهد شد. ولی به درک...
اندیشمندان دنیا که سالهاست برای فهمیدن معنای ولایت فقیه فسفر می سوزانند و هنوز چیزی از آن سر در نیاوردند، باید کمی شاگردی جوانها و نوجوانهای ما را بکنند، بلکه چیزی فهمیدند. سه شنبه سراسر قم کارگاه عملی درس ولایتمداری شده بود. کودک و نوجوان و جوان و میانسال و پیرمان، از زن و مرد و خلاصه همه دیروز استاد شده بودند. جهان ضرر می کند اگر شاگردی نکند.
شاید متخصصان فرنگی مدیریت زمان خیلی خوششان نیاید، ولی ما خوشمان می آید سی کیلومتری قم ساعتها بایستیم تا فاصله بیشتری پشت سر ماشین آقا بدویم. و لذت می بریم اگر چند ساعتی قبل از شروع سخنرانی آقا در محل به انتظار بنشینیم و پشت سر هم برای آقا شعار بدهیم؛ همین جور الکی. ما وقتمان را برای آقا تلف میکنیم. ما حاضریم چهار ساعت به صف بایستیم که ده، پانزده ثانیه در کنار آقا باشیم و دستش را ببوسیم، همین. اگر یقین هم داشته باشیم که نوبت به ما نمیرسد باز می ایستیم. همین که هست، ما احساس روسفیدی میکنیم از سیاهی لشکر آقا شدن.
قابل توجه روانشناسان عالم که برای نرمال بودن شخصیت آدم شاخصهای خاصی قائل هستند، ما دوست داریم جانمان را فدای رهبرمان کنیم، اصلا هم تعارف نداریم. خدا نکند جوانی در آن شلوغی و ازدحام جمعیت در استقبال رهبر، بی هوا پایش زیر ماشین آقا برود و بشکند، ولی اگر شد فدای سر آقا. ما آن جوان را هم به اندازه یک جانباز تحویل میگیریم. چون در راه کور کردن چشم دشمن پایش شکسته است. دست و پای همه ما فدای قدوم مبارک آقا. گرد و خاک میدان آستانه و خاک کفش عاشقان آقا نوش جان لباس و شلوار و همه جانمان. این لباسهای خاکی و چروک شده لای جمعیت بیشتر به دلمان می چسبد. اگر لازم باشد همین شلوارها را هم مد میکنیم. ما برای دیدن آقا به خودمان هم رحم نمیکنیم و همدیگر را له میکنیم، دشمن جای خود را دارد...
شهدا آسوده باشند که فرهنگ سربند پوشیدن یادمان نرفته است. در حال تمرین و آماده باشیم و سربند ولایت می پوشیم تا روزی فرصتی دست دهد و مثل آنها سربند شهادت بپوشیم.
چشم دشمنان کور که هر چه میخواهند از محبوبیت آقایمان بکاهند، نمی شود. چشمشان کور که نمی توانند ما را چنان به گناه وادارند که سرمایه عشق به امام و مرجعمان کم شود. چشم منافقان قم کور که این روزها نباید در شهر آفتابی شوند، وگر نه از دیدن این همه عکس و بنر آقا دق می کنند. تقصیر ما نیست. بالأخره باید شهر را برای قدوم رهبر زیبا کرد و چه کنیم که هیچ کس زیباتر از تصویر دلربای آقا چیزی پیدا نکرد تا با آن در و دیوار شهر را آرایش کند. چشمشان کور که مجبورند در شهری زندگی کنند که مردمش این چنین برای امامشان دست و پا می شکنند...
بگذار آمریکا و اسرائیل میلیارد میلیارد خرج کنند و رزمایش بگیرند و قدرت نظامیشان را به رخ بکشند. طفلکیها بیشتر از این کاری از دستشان بر نمی آید. ولی آقای ما گاهی دستور رزمایش نظامی می دهد و گاهی تصمیم میگیرد رزمایشی مخصوص به خود بگیرد؛ یعنی سوار ماشین شود و بیاید وسط مردم. بقیه رزمایش هم به عهده ما مردم غیر نظامی و دوره ندیده. بیچاره گوش و دهن و دندان و چک و چانه آمریکاییها و اسرائیلیها و منافقان همه جای عالم از سیلی محکمی که از این رزمایش می خورند؛ سیلی و مشتی که به این زودیها دردش کم نمیشود و بهبود نمی یابد.
منبع:
برچسب ها : امام خامنه ای ,
هیچکس در هیچ کجای عالم ارادت ما به "خامنهای" را به هیچ رهبر سیاسی ندارد. هیچکس در هیچ کجای عالم خونی را که در رگ دارد به هیچ رهبر سیاسی تعارف هم نمی‌کند اما "خونی که در رگ ماست هدیه به رهبر ماست". هیچکس در هیچ کجای عالم دستی را که ما از برکت وجود "خامنهای "بر سر داریم از برکت وجود هیچ "پدر روحانی" هم بر سر ندارد چه برسد از وجود رهبری سیاسی. هیچکس در هیچ کجای عالم "ارادتمند" هیچ رهبر سیاسی ِ مقتدری نیست اما ما "نوکر" خامنهای عزیز مقتدر هستیم. شعار علیه رهبران سیاسی، محبت آنها را از دلها خارج می‌کند و چهره آنها را مخدوش می‌کند اما شعار "مرگ بر اصل ولایت فقیه" ما را عاشق "خامنهای" کرده؛ عاشق چشم و ابروی خامنهای! سبزها کور خوانده‌اند. "خامنهای" صد آینه تصویر علی (ع) دارد و جاذبه و دافعه‌اش جاذبه و دافعه حیدر کرار را یاد منافقین می‌اندازد. لبخند "خامنهای" شفقتی را که "دعای صباح" علی (ع) به صبح داده دارد و خشمش برق انحنای ذوالفقار را.
ما در دوست داشتن "خامنهای" افراطی هستیم. آنقدر که با او رودرواسی نداریم و هر وقت دلمان بخواهد چفیه‌اش را میگیریم! چند سال پیش عاشقی خیلی افراط کرد و عبای او را هم گرفت و قامت بلند "خامنهای" بدون عبا صد آینه تصویر "عباس" (ع) هم داشت. آن عاشق البته چون در محبت خدا هم افراط کرده بود چشمانش را برای خدا در میدان جهاد فی سبیل الله جا گذاشته بود و قیامت قامت "خامنهای" را ندید. فردای آنروز مهدی توی ستون خودش در روزنامه نوشت "خوش بحال آن عاشق با یک بغل پر طاووس". خامنهای برای ما فقط رهبر انقلاب اسلامی نیست. خامنهای "آقا" است و ما "نوکر" خامنهای هستیم. نوکرتم خامنهای!
منبع:
منبع عکس: تریبون مستضعفین
برچسب ها : امام خامنه ای ,
حضرت آیت‌الله خامنهای پس از دریافت نظر دو هیئت فقهی و حقوقی (که معظم‌له آن دو هیئت را برای بررسی دقیق و مستند وقف اموال دانشگاه آزاد اسلامی مأمور کرده بودند)، نتیجه‌ی این بررسی را به عنوان نظر قطعی درباره وقف اموال دانشگاه مزبور به رئیس هیئت موسس دانشگاه آزاد اسلامی و رئیس شورایعالی انقلاب فرهنگی ابلاغ فرمودند.
متن این ابلاغیه که از سوی دفتر رهبری برای آقایان هاشمی رفسنجانی و احمدی‌نژاد ارسال شد، به این شرح است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
در پی مأموریت به دو هیئت فقهی و حقوقی برای بررسی عمیق و همه‌جانبه درباره‌ی وقف اموال دانشگاه آزاد اسلامی، مجموعه‌ی بحث‌ها و تدقیق در ادلْه‌ی مختلف، به این نتیجه‌ی قطعی منتهی شد که وقف مزبور دارای اشکالات اساسیِ فقهی و حقوقی است از جمله هم به لحاظ مشروعیت وقف اموال مزبور و هم از جهت صلاحیت هیئت محترم موسس در انشای این وقف. همچنان که مشکل اساسی تحقق قبول مقام ذیصلاح نیز مطرح است، بنابراین وقف مزبور از لحاظ فقهی و حقوقی صحیح نیست.
ضمناً با توجه به ماهیت غیرخصوصی و غیردولتی دانشگاه آزاد اسلامی، لازم است بندهای 5 و 10 مصوبه‌ی جدید شورایعالی انقلاب فرهنگی در مورد اساسنامه‌ی آن دانشگاه مورد بررسی مجدد قرار گرفته و اصلاح شود.
مراتب به جناب آقای هاشمی رفسنجانی ریاست محترم هیئت موسس دانشگاه و دکتر احمدی نژاد ریاست محترم شورایعالی انقلاب فرهنگی ابلاغ گردد.
سیدعلی خامنهای
89/7/17
برچسب ها : امام خامنه ای ,
